Για τον προυπολογισμό του Δήμου Χανίων

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

Ο συνολικός προϋπολογισμός του 2015 που προτείνει η πλειοψηφία στο δήμο μας  έχει προσανατολισμό που δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Είναι απόλυτα προσαρμοσμένος στις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, τους περιορισμούς που έχουν επιβάλλει οι μνημονιακές κυβερνήσεις, και το Οικονομικό Παρατηρητήριο,

  Είναι ένας προϋπολογισμός λιτότητας. Οι δαπάνες είναι μειωμένες σε σχέση με το προηγούμενο προϋπολογισμό κατά περίπου 4 εκ. ευρώ. Είναι ένας προϋπολογισμός που περικόπτει τα προνοιακά επιδόματα. Που προβλέπει ότι τα σχολεία θα εξακολουθούν να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, καθώς αυξάνεται το κονδύλι για τις εγκαταστάσεις προκάτ αιθουσών. Προβλέπει μείωση των δαπανών στις αποδοχές των μονίμων υπαλλήλων  πράγμα που σημαίνει ότι ο Δήμος θα δουλεύει με ακόμα λιγότερο προσωπικό. Μεγάλα ποσά δίνονται για έργα που δεν μπορεί να αποτελούν προτεραιότητα όπως η αγορά του πανάκριβου ακίνητου στη Τζανακάκη την ίδια ώρα που, όπως υπογραμμίζουν οι τελευταίες πλημμύρες, χρειαζόμαστε άλλου είδους πιο επείγουσες δαπάνες.

Είναι ένας ακόμη ισοσκελισμένος προϋπολογισμός όπως και όλοι αυτοί που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση και η τρόικα. Την ίδια ώρα  η χρηματοδότηση των δήμων μειώνεται συνεχώς ενώ οι αρμοδιότητές τους αυξάνονται.  Σε μια εποχή γενικευμένης επίθεσης ενάντια στις ζωές και τα δικαιώματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων  μιας πόλης όπως τα Χανιά, οι κοινωνικές ανάγκες είναι αντιστρόφως ανάλογες από την οικονομική κατάσταση των δημοτών. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται ένας προϋπολογισμός στήριξης ενός προγράμματος επέκτασης των δομών πρόνοιας, εύρεσης οικοπέδων και δημιουργίας νέων σχολικών κτηρίων, παροχής τροφής στους φτωχούς μαθητές και ανέργους, δημιουργίας ξενώνων για άστεγους και πρόσφυγες, προστασίας, επισκευής και επέκτασης των ελεύθερων χώρων, παιδικών χαρών κα. Ένας προϋπολογισμός σύγκρουσης με την απαγόρευση των προσλήψεων που έχει επιβληθεί στους δήμους. Ένας προϋπολογισμός για αντιπλημμυρικά έργα.

Τα Χανιά είναι μια πόλη που γίνεται ολοένα και πιο κερδοφόρα για μια μικρή πλούσια μειοψηφία και πιο εχθρική για την πλειοψηφία των κατοίκων της. Αυτά δεν μπορούν να ισοσκελιστούν. Ούτε μπορούν να καλυφθούν με προγράμματα που στο όνομα της καταπολέμησης των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων καταλήγουν να χρηματοδοτούν την εργοδοσία. Δεν μπορούν να ισοσκελιστούν τα χρέη προς το Δήμο, που έχουν κερδοφόρες επιχειρήσεις με τα υπέρογκα δημοτικά τέλη που είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι. Άλλωστε αυτά τα χρέη συσσωρεύονται λόγω της απροθυμίας και αδυναμίας των εκάστοτε δημοτικών αρχών να τα εισπράξουν,

Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε τη λογική του να χρηματοδοτούμε τις ανάγκες μας με βάση το αν υπάρχουν τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κοινοτικά προγράμματα για να τις χρηματοδοτήσουν. Το τέλος των προγραμμάτων σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε στην ίδια κατάσταση.

Με την ίδια λογική δεν μπορούμε να αποδεχτούμε μια λογική ανταποδοτικότητας που καταλήγει σε μια λογική διαρκούς φορομπηξίας από την πλευρά των δήμων.

Η πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου μπορεί να ανοίξει τη δυνατότητα για την εργατική τάξη αλλά και για τους δήμους να πάρουν πίσω ό,τι τους έχουν κλέψει τα τελευταία χρόνια οι μνημονιακές πολιτικές.

      Στηρίζουμε εναλλακτικές  λύσεις σε ρήξη με τις καπιταλιστικές επιλογές εξόδου από τη κρίση, λύσεις που μπορεί να τις επιβάλει ένα νικηφόρο εργατικό κίνημα, χωρίς καμιά αναμονή των εκλογών, χωρίς καμιά επανάπαυση ότι θα λυθούν στο μέλλον από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Η πρόταση διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ με την άρνηση των μονομερών ενεργειών δηλ. της πλήρους διαγραφής του χρέους αφήνει έκθετο το κόσμο που παλεύει σε πιέσεις και εκβιασμούς της ΕΕ και των Τραπεζιτών.

Μόνο με τη διαγραφή του χρέους θα ανοίξει ο δρόμος για να υπάρξουν λεφτά για προσλήψεις στους Δήμους, για να ενισχυθούν οι υπηρεσίες  πρόνοιας, καθαριότητας, πολιτισμού, αθλητισμού, οι παιδικοί σταθμοί , οι παιδικές χαρές και τα σχολεία.

Μόνο με τη ρήξη με την ΕΕ και το ευρώ υπάρχει εναλλακτική λύση μακριά από τη μέγγενη των δανειστών και των παράλογων απαιτήσεών τους.

  Η εθνικοποίηση των τραπεζών κάτω από εργατικό έλεγχο είναι ο μόνος δρόμος για να επιβάλουμε ότι θα δοθούν λεφτά για να γυρίσουν πίσω όλοι οι απολυμένοι, με συλλογικές συμβάσεις , αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις.

Χανιά 1/1/2015