Σελίδες
- Αρχική σελίδα
- Η διακήρυξη της Ανταρσία στα Χανιά
- Θέσεις για την εκλογική μας παρέμβαση (2023)
- Δημοτικές εκλογές 2023
- Θέσεις για την εκλογική παρέμβαση της Ανταρσία στα Χανιά (2019)
- Θέματα πόλης
- Εργατικό Κίνημα
- Περιβάλλον
- Αντιρατσισμός - αντιφασισμός
- Δελτία Τύπου
- Υλικά / αφίσες
- Συνεντεύξεις
- Δημοτικές Εκλογές 2019
- 7 και 1 λόγοι για να ψηφίσουμε Ανταρσία στα Χανιά! ( Να κερδίσουμε ξανά την πόλη και τις ζωές μας)
- Δημοτικές Εκλογές 2014
- Η Ανταρσία στα Χανιά στο Facebook
- Η Ανταρσία στα Χανιά στο Twitter
- Η Ανταρσία στα Χανιά στο Youtube
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2025
Όχι σε εξώσεις και πλειστηριασμούς - Επαναλειτουργία του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας
Κυριακή 13 Ιουλίου 2025
Η πραγματική μειοψηφία
Με νεότερη ανακοίνωσή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης στοχοποιεί -για πολλοστή φορά- το εργατικό και περιβαλλοντικό κίνημα που αντιδρά στη χωρίς νομικά και πολιτικά ερείσματα κατασκευή «προσωρινού περιφερειακού» πάρκινγκ στο πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Η επιλογή να κατασκευαστεί χώρος στάθμευσης σε μια γειτονιά της πόλης -που απέχει κατά πολύ από το να χαρακτηριστεί «περιφέρεια», όπως άλλωστε και η Χαλέπα- αντί για πράσινο, σε έναν από τους τελευταίους δημόσιους χώρους, αποτελεί συνειδητή επίθεση ενάντια στις ανάγκες των κατοίκων και στη συλλογική μνήμη. Με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς του τύπου «μια μικρή ομάδα ατόμων με δύο πανό», ο Δήμαρχος επιχειρεί να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα κατά την προσφιλή του συνήθεια, να απαξιώσει κάθε φωνή αντίστασης και να φιμώσει το κίνημα που υπερασπίζεται το κοινό αγαθό.
Η πραγματική μειοψηφία είναι η δημοτική διοίκηση και οι συνεργάτες της. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στον απολογισμό των τελευταίων δημοτικών εκλογών από την Ανταρσία στα Χανιά – Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση για την Ανατροπή:
«Στα Χανιά ο πρώτος γύρος ανέδειξε για δεύτερη φορά στη διοίκηση του Δήμου Χανίων την παράταξη του Παναγιώτη Σημανδηράκη “Για τα Χανιά” με ένα ποσοστό 65,79% και με 25.312 ψήφους, αλλά απέχει κατά πολύ από το να θεωρηθεί ως μια πολιτική επιτυχία για την κυβέρνηση της ΝΔ και για το τοπικό ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που τον στήριξαν. Αυτό συμβαίνει γιατί παρόλο που οι τέσσερις παρατάξεις (…) συνενώθηκαν σ’ ένα κοινό ψηφοδέλτιο, τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν μια σημαντική υποχώρηση ψήφων σε σχέση με τις δημοτικές εκλογές πριν τέσσερα χρόνια καθώς στον πρώτο γύρο του 2019 οι παρατάξεις που αναφέραμε συγκέντρωσαν 34.370 ψήφους και ένα ποσοστό 74,93%».
Ακόμα πιο εύστοχα, τονίζεται:
«Στην πραγματικότητα στις εκλογές καταγράφηκε μια βαθιά αποδοκιμασία και ο θυμός για την προκλητική θητεία δημάρχων όπως ο Σημανδηράκης που επιχειρεί να φτιάξει φαραωνικά έργα μέσα σε χώρους πρασίνου (…) καθώς και για την κυβέρνηση των ιδιωτικοποιήσεων, των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, των μαζικών δολοφονιών στα Τέμπη και στην Πύλο, της καταστροφής του περιβάλλοντος. Η υψηλή αποχή είναι δείγμα της οργής και της έλλειψης εμπιστοσύνης που δείχνουν οι εργαζόμενοι (…) Αντίθετα, όσοι απείχαν από την εκλογική διαδικασία είναι ενεργό μέρος του κινήματος κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη (…)».
Ποιος είναι, λοιπόν, η πραγματική μειοψηφία στα Χανιά; Σίγουρα όχι εκείνοι που αγωνίζονται για το κοινό συμφέρον, αλλά εκείνοι που -με αλλεπάλληλες στημένες «διαβουλεύσεις», επικοινωνιακά τεχνάσματα και δήθεν «απολογητικά» σημειώματα στα κοινωνικά δίκτυα- προσπαθούν να επιβάλουν το τσιμέντο πάνω στη ζωή, το κέρδος πάνω στο δικαίωμα και την κανονικοποίηση της εκμετάλλευσης πάνω στη συλλογική ευθύνη. Όπως όλες οι μειοψηφίες που στηρίζονται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τα ρετάλια του ΠΑΣΟΚ, έτσι και η διοίκηση Σημανδηράκη επιλέγει την αφ’ υψηλού αντιμετώπιση των εργαζόμενων τάξεων και την υποτίμηση της συλλογικής πολιτικής δράσης. Προωθούν την καταπάτηση των δημοκρατικών και κατακτημένων με αίμα δικαιωμάτων, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τον πόλεμο και τη φασιστική απειλή. Δεν είναι η πρώτη φορά — και σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία.
Η επίθεση του αντιδημάρχου Χανίων Νικόλαου Χαζιράκη στον συναγωνιστή και μέλος της Πρωτοβουλίας Χανιωτών για το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου Γιάννη Τσουκάτο δείχνει καθαρά τον εκνευρισμό και τον πανικό της Δημοτικής Αρχής. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το πρόσφατο προκλητικό σημείωμα του αντιδημάρχου στα κοινωνικά δίκτυα που αναπαράγει, λεκτικά πια, τη βία κατά του Γιάννη Τσουκάτου και των κινημάτων της πόλης. Έτσι κι αλλιώς, όταν εξαντλούνται τα επιχειρήματα, απομένει μόνο η καταστολή, η λασπολογία και η σωματική ή ηθική βία. Και βέβαια, τα ψέματα. Ή μήπως ξεχάσαμε τις δηλώσεις του Δημάρχου ότι «στόχος μας είναι το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου να γίνει το καλύτερο μητροπολιτικό πάρκο στη χώρα» και ότι μετά είχε σκοπό να φτιάξει, υποτίθεται, αρχικά πάρκινγκ 800 θέσεων(!) -έκανε πίσω μετά από μαζικές αντιδράσεις- και αργότερα δήλωσε ότι θα προχωρήσει σε χώρο στάθμευσης για χρήση από τους χρήστες του πάρκου; Και τώρα διεκδικεί να φτιάξει «προσωρινό» χώρο στάθμευσης και, παράλληλα, αποκαλύπτεται ότι η διοίκηση Σημανδηράκη σκοπεύει να μεταφέρει στο πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου τη λαϊκή της Δευτέρας! Η υποκρισία έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο, δε νομίζετε;
Η πραγματική μειοψηφία αποκαλύπτεται πίσω από κάθε αυταρχική δήλωση, πίσω από κάθε γεμάτο αλαζονεία δελτίο τύπου, πίσω από την… έναρξη δημόσιων έργων με τη συνοδεία της Αστυνομίας. Ο πανικός τους δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί στα κλειστά γραφεία της οδού Κυδωνίας, ούτε στα κοινωνικά δίκτυα και στις διάφορες εκδηλώσεις, ούτε καν στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Οι εργαζόμενοι/ες των Χανίων, εκείνοι που δεν υποτάσσονται, που δεν παζαρεύουν το μέλλον τους, που δεν δέχονται το τσιμέντο για ανάπτυξη, είναι η πραγματική πλειοψηφία. Και αυτή η πλειοψηφία, όσο κι αν τη βαφτίζουν «μειοψηφία με δύο πανό», θα συνεχίσει να υπάρχει, να αγωνίζεται και να διεκδικεί.
Η αντίσταση στο πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου, στις παραλίες που ξεπουλιούνται και στα πάρκα που θυσιάζονται στον βωμό της «ανάπτυξης», στους δρόμους που καταργούνται οι θέσεις στάθμευσης των κατοίκων για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα ξενοδοχεία, αποτελούν κομμάτι ενός μεγαλύτερου αγώνα. Ενός αγώνα που ενώνει τη φωνή του με κάθε εργαζόμενο, νέο, φοιτητή, δάσκαλο, μετανάστη, καλλιτέχνη, άνεργο, κάθε άνθρωπο που επιμένει να βλέπει την πόλη του σαν ζωντανό οργανισμό και όχι σαν εργολαβικό οικόπεδο. Η «πραγματική μειοψηφία» είναι εκείνη που εκλέχτηκε με το μανδύα της συναίνεσης και με τη βοήθεια του αντιδραστικού εκλογικού νόμου Βορίδη — ενός νόμου που εξαφανίζει την αναλογική εκπροσώπηση, χαρίζει τεχνητές πλειοψηφίες και μετατρέπει τα δημοτικά συμβούλια σε σφραγίδες επικύρωσης κυβερνητικών επιλογών. Είναι εκείνη που κρύβεται πίσω από ποσοστά, αλλά δεν τολμά να περπατήσει ανάμεσα στους δημότες χωρίς συνοδεία της αστυνομίας.
Εμείς, η πραγματική πλειοψηφία, οφείλουμε να δυναμώσουμε την οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και στις σχολές. Να φτιάξουμε επιτροπές, συνελεύσεις, να πάρουμε ξανά στα χέρια μας τον δημόσιο χώρο, το πράσινο, την τέχνη, το δικαίωμα στην πόλη. Να απαιτήσουμε:
– Άμεση απόσυρση του σχεδίου για
χώρο στάθμευσης στο πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου και δημιουργία χώρου
πρασίνου ανοιχτού σε όλους. Άλλωστε, για τη δημιουργία του πάρκινγκ ούτε
οι κανονισμοί τηρούνται, ούτε προβλέπεται από το ΣΒΑΚ (Σχέδιο Βιώσιμης
Αστικής Κινητικότητας).
– Δημοκρατικό σχεδιασμό από τα κάτω σε κάθε έργο που αφορά την πόλη και τις ζωές μας.
– Προστασία των δημόσιων και ελεύθερων χώρων από κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης ή εμπορευματοποίησης.
Κανείς και καμία δεν περισσεύει. Δεν υπάρχει μικρός και μεγάλος αγώνας — όλοι είναι κρίκοι στην ίδια αλυσίδα της αντίστασης και της συλλογικής αξιοπρέπειας. Σήμερα, που οι κραυγές του κέρδους προσπαθούν να πνίξουν τη φωνή της ζωής, η συμμετοχή μας είναι πιο πολύτιμη από ποτέ. Η μάχη για πάρκο στο πρώην Στρατόπεδο Μαρκοπούλου είναι μάχη για τις επόμενες γενιές, για την ίδια την αναπνοή της πόλης.
Η πραγματική, δημοκρατική πλειοψηφία έχει ήδη επιλέξει στρατόπεδο. Και δεν είναι αυτό της διοίκησης Σημανδηράκη (που ας παραιτηθεί, αν δεν αντέχει τα βάρη της πολιτικής και τη δράση της εργατικής τάξης για μια πόλη των ανθρώπων και όχι του εμπορίου). Είναι το στρατόπεδο της ζωής, της αλληλεγγύης, του πράσινου και της κοινωνικής δικαιοσύνης, του αγώνα ενάντια στον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή -του ίδιου αγώνα που ακύρωσε τη ρατσιστική σύναξη μίσους που είχε προγραμματιστεί στην πλατεία Αγοράς, αναγκάζοντας τους διοργανωτές της να… αυτοεξοριστούν στη Σούδα- της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Μαζί, θα συνεχίσουμε αυτόν τον δύσκολο αλλά ωραίο αγώνα, μέχρι τη νίκη.
Ειρηναίος Μαράκης, πρώην δημοτικός σύμβουλος «Ανταρσία στα Χανιά», μέλος ΚΕΕΡΦΑ
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025
STOP στον αυταρχικό κατήφορο της δημοτικής διοίκησης Σημανδηράκη - Χώρος πρασίνου στο Μαρκόπουλο, όχι πάρκινγκ
![]() |
Φωτογραφία: ΚΡαΧ Radio |
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ